Náttúran vindur upp á legið mitt eins og blauta tusku. Lökin fyllast blóði, ég leggst í dvala. Óður til líkama míns, hann slær í takt við tunglið. Blóðbönd, tenging mín við kynsystur mínar og alla sem fara á blæðingar. Við finnum tilfinningar okkar í gegnum móðurlífið. Ég hef tekið álfabikarinn úr og leyfi öllu að flæða. Ég get ekki hamið allt blóðið en þegar að þetta lífsskeið er liðið hafa u.þ.b 16 lítrar af eldrauðu blóði runnið úr mér til jarðar.